Το περίφημο «αγγείο των θεριστών» συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της νεοανακτορικής τέχνης. Πρόκειται για ρυτό με ωοειδές σχήμα, που θυμίζει αυγό στρουθοκαμήλου, και η επιφάνειά του καλύπτεται με μια μοναδική παράσταση. Σε χαμηλό ανάγλυφο αποδίδεται πομπή ανδρών, που προχωρούν σε ομάδες κρατώντας θεριστικά εργαλεία στον ώμο τους, ενώ ορισμένοι τραγουδούν με τη συνοδεία σείστρου. Την πομπή οδηγεί ένας μεσήλικας με μακριά μαλλιά, που φοράει παράξενο φωλιδωτό χιτώνα με κρόσσια και στο δεξί του χέρι κρατάει ανασηκωμένο ραβδί. Συνθετική δύναμη, ζωντάνια και ανατομική ακρίβεια κυριαρχούν στην παράσταση, η οποία διαθέτει ρυθμό και μουσικότητα στην κίνηση. Αποκορύφωμα της ευαισθησίας του καλλιτέχνη και της ζωντάνιας της σκηνής είναι η απεικόνιση ενός άνδρα που γυρνάει το κεφάλι του προς τα πίσω, γελώντας περιπαικτικά προς έναν άλλο, που μάλλον έχει σκοντάψει. Το αγγείο ήταν κατασκευασμένο σε τρία τμήματα, από τα οποία σήμερα σώζονται το ανώτερο μέρος του σώματος και ο ένθετος λαιμός.