Μοναδικό στο είδος του είναι το ομοίωμα κυκλικού κτίσματος, πιθανότατα ιερού ή τάφου, που ανήκε στη Συλλογή Γιαμαλάκη. Αν και χρονολογείται στη μετανακτορική εποχή, διατηρεί πολλά στοιχεία της μινωικής λατρείας. Από το άνοιγμα της πόρτας, που έκλεινε με ξεχωριστό θυρόφυλλο, φαίνεται η γνωστή γυναικεία θεότητα με υψωμένα χέρια και πόλο στο κεφάλι. Είναι καθισμένη σε θρανίο και στο ένα χέρι της κρατεί κυκλικό αντικείμενο. Πάνω στην ελαφρά θολωτή στέγη του κτίσματος δύο ανθρώπινες μορφές με χαμηλά ταινιωτά καλύμματα στο κεφάλι, ξαπλωμένες, παρακολουθούν τη θεά από το φεγγίτη, ενώ δίπλα τους βρίσκεται ξαπλωμένο ένα μικρό σκυλί, ίσως ο φύλακας του ιερού. Όλη η επιφάνεια του κτηρίου καλύπτεται με γραπτή διακόσμηση από τεθλασμένες γραμμές και σπείρες, χαρακτηριστικά διακοσμητικά μοτίβα της πρωτογεωμετρικής εποχής στην Κρήτη. Το θέμα της σύνθεσης δεν είναι νέο στη μινωική τέχνη, ωστόσο η απόδοση των μορφών πάνω στη στέγη και η γραπτή διακόσμηση φανερώνουν τη νέα αισθητική της εποχής.