Από τα σπουδαιότερα γλυπτά έργα της δαιδαλικής τέχνης είναι το υπέρθυρο της κύριας εισόδου του ναού Α στον Πρινιά. Το επιστύλιο διακοσμείται με ανάγλυφους παρατακτικούς πάνθηρες, που βαδίζουν προς το κέντρο, και ελάφια. Στην κάτω όψη του αποδίδεται σε χαμηλό ανάγλυφο διπλή η μορφή της γυναικείας θεότητας με μακρύ ένδυμα και ψηλό πόλο. Δύο όμοιες ολόγλυφες θεές καθισμένες αντικριστά, με τα χέρια να ακουμπούν στα γόνατα, καταλαμβάνουν τα άκρα του επιστυλίου στο χώρο του φεγγίτη. Φορούν μακρύ πέπλο με ζώνη και στους ώμους επίβλημα, που πέφτει στη ράχη και διακοσμείται με εγχάρακτα ζώα. Η κόμμωσή τους διαμορφώνεται σε μακρείς πλοκάμους, ο πόλος που φέρουν στο κεφάλι διακοσμείται με ταινίες και σπείρα, ενώ με ανάγλυφο τονίζονται τα αμυγδαλωτά μάτια και τα φρύδια. Πρόκειται για το παλαιότερο γνωστό δείγμα του τύπου των καθισμένων θεϊκών μορφών, όπου η απόδοση των όγκων γίνεται χωρίς ανατομικές λεπτομέρειες και η θεϊκή ιδιότητα δηλώνεται με την απόμακρη έκφραση των τριγωνικών προσώπων.