Κεφάλι κούρου, που προέρχεται πιθανότατα από την Εύβοια και χρονολογείται στην αρχαϊκή περίοδο, μεταξύ 590 και 570 π.Χ. Διατηρείται σε σχετικά καλή κατάσταση, εκτός από το ανώτερο τμήμα του κεφαλιού και τη μύτη, που λείπουν. Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα γλυπτικής της περιόδου, παρά τα αρχαιοπρεπή στοιχεία που διαθέτει, όπως είναι η κόμμωση και η διαμόρφωση των αυτιών. Οι βόστρυχοι, που εμφανίζονται στο μέτωπο κάτω από το διάδημα, αποτελούν εξελιγμένη μορφή των πρώιμων ελικοειδών βοστρύχων, και μπορούν να συγκριθούν με αυτούς του κούρου από τη Μήλο. Αυτό το στοιχείο, μαζί με το αρχαϊκό χαμόγελο στα σχετικά σαρκώδη χείλη του κούρου, οδηγούν στη χρονολόγησή του στο β΄ τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. Το γλυπτό διακρίνεται για το ωοειδές κεφάλι με το προεξέχον πηγούνι και το ρωμαλέο λαιμό. Θεωρείται έργο ευβοϊκό, που χαρακτηρίζεται από μία επαρχιακή τάση, η οποία το διαφοροποιεί από τα αττικά και τα εκλεπτυσμένα κυκλαδικά αγάλματα της ίδιας περιόδου.