Εντυπωσιακό γλυπτό σύμπλεγμα, που διακοσμούσε το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Δαφνηφόρου Απόλλωνα και αποτελεί εξαίρετο έργο τέχνης της υστεροαρχαϊκής περιόδου. Εικονίζεται η αρπαγή της βασίλισσας των Αμαζόνων, Αντιόπης, από το βασιλιά της Αθήνας, Θησέα. Το αέτωμα συμπληρωνόταν από την κεντρική μορφή της Αθηνάς και από άλλες μαχόμενες αμαζόνες. Συγχώνευση των μορφών, απαλότητα στους όγκους, εσωτερική δύναμη που μεταφράζεται σε περιστροφή των σωμάτων με ανάπτυξη των μυών (Θησέας) αλλά και διακοσμητικές τάσεις, ιδιαίτερα στην κόμμωση και στον πολύπτυχο μανδύα του Θησέα, δημιουργούν μία δυνατή σύνθεση, η οποία ξεφεύγει από τους κάθετους άξονες της αρχαϊκής τέχνης. Το έργο συνδέεται, πιθανώς, με το γνωστό Αθηναίο γλύπτη Αντήνορα.