Μοναδικό στο είδος του για τον ελληνικό χώρο είναι το τμήμα της ελεφάντινης ράβδου, που καταλήγει σε κεφάλι γρύπα. Ήταν ολόγλυφη, με κοχλιωτές αυλακώσεις στο κύριο τμήμα της, ενώ κάτω από το κεφάλι του γρύπα σώζονται έξεργοι δακτύλιοι, που περικλείουν φυλλόσχημη ταινία. Πρόκειται πιθανόν για λαβή σκήπτρου, αν και δεν αποκλείεται να αποτελούσε τμήμα εξαρτήματος ή κοσμητικού μέλους θρόνου ή συναφούς σκεύους. Η ράβδος αποκαλύφθηκε σε Υστεροελλαδικό ΙΙΙΑ2-ΙΙΙΒ στρώμα στην περιοχή της Καδμείας, κατά τη διάρκεια συστηματικής ανασκαφής. Θεωρείται έργο εισηγμένο από την Ανατολή, πιθανόν από τη Συρία, λόγω της τεχνοτροπικής απόδοσης των χαρακτηριστικών του μυθικού ζώου αλλά και λόγω του είδους του αντικειμένου.