H επισήμανση και εν συνεχεία η μικρής έκτασης ανασκαφή του μυκηναϊκού νεκροταφείου στο Καμπί της δυτικής Ζακύνθου οφείλεται στις εργασίες διάνοιξης οδού προς την κορυφή του λόφου Σούργια ή Βίγλα το 1971 για τον εξωραϊσμό του λόφου και την ανέγερση μνημείου πεσόντων με την τοποθέτηση μεγάλου σταυρού. Τότε, ο έκτακτος Επιμελητής Αρχαιοτήτων Ζακύνθου, γυμνασιάρχης Μαρίνος Αβούρης, ειδοποίησε εγγράφως τον Προϊστάμενο της Η’ Αρχαιολογικής Περιφέρειας, Πέτρο Καλλιγά, για την αναγκαιότητα επιτόπιας αυτοψίας και έρευνας από αρχαιολόγο της Υπηρεσίας, επειδή η προς διάνοιξη οδός θα περνούσε από θέση στην οποία είχαν εντοπιστεί λάκκοι-τάφοι γνωστοί στους κατοίκους ως μνήματα.

Ο λόφος Βίγλα βρίσκεται σε μικρή απόσταση προς δυσμάς του χωριού Καμπί, και η δυτική του πλευρά κατεβαίνει απότομα προς τη θάλασσα του Ιονίου. Το μυκηναϊκό νεκροταφείο εντοπίσθηκε στην ανατολική πλευρά του λόφου, κάτω από τη διανοιχθείσα οδό, εντός του κτήματος ιδιοκτησίας Γεωργίου Χαϊκάλη.

Η ανασκαφή σε τμήμα του μυκηναϊκού νεκροταφείου διεξήχθη από την Επιμελήτρια Αρχαιοτήτων Πηνελόπη Αγαλλοπούλου το 1971-72 σε δύο φάσεις: κατά την πρώτη περίοδο, 24-25 Mαΐου 1971, ερευνήθηκαν οι τάφοι Ι-VΙ και κατά τη δεύτερη, 2-6 Iουνίου 1972, οι τάφοι VII-XIV.

Οι περισσότεροι τάφοι είχαν συληθεί περίπου 40 χρόνια πριν από την ανασκαφή τους, όταν εντοπίσθηκαν αρχικά από τους κατοίκους κατά την κατασκευή δεξαμενής συλλογής ομβρίων υδάτων. Εξαιτίας των λαθρανασκαφών κανένας τάφος δεν βρέθηκε αδιατάρακτος, με εξαίρεση δύο τάφους (IX, XIV) με πολλαπλές ταφές που βρέθηκαν ασύλητοι, ενώ τρεις (VI, VIII, X) βρέθηκαν εν μέρει συλημένοι.