Ο αρχαιολογικός χώρος αποτελεί τμήμα μιας πόλης του βασιλείου της Λυγκηστίδας στην ’νω Μακεδονία που άρχισε να ανασκάπτεται το 1981.Η κύρια φάση ακμής της πόλης ανάγεται στα Ελληνιστικά Χρόνια.Η ελληνιστική πόλη της Φλώρινας βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πόλης , στο λόφο του Αγίου Παντελεήμονα . Η κατοίκηση στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι ήταν συνεχής από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. ως και τους βυζαντινούς χρόνους, όπως μαρτυρούν κινητά ευρήματα και οικιστικά κατάλοιπα.

Στη βόρεια πλαγιά του λόφου ,στη θέση του πρώην ξενοδοχείου «Ξενία», κοντά στο εκκλησάκι του Αγ. Παντελεήμονα που έδωσε και το όνομα στο λόφο , την περίοδο 1930-1934 διενήργησαν συστηματική ανασκαφή οι Α, Κεραμόπουλλος και Γ.Μπακαλάκης. Αποκαλύφθηκε τμήμα της αρχαίας πόλης , τα λείψανα της οποίας καταστράφηκαν μέσα στη δεκαετία του ’50 με την ανέγερση του ξενοδοχείου. Το 1984 ο χώρος κηρύχτηκε αρχαιολογικός, ενώ οι ανασκαφές τη δεκαετία αυτή έγιναν σε ασυνεχείς, μικρής χρονικής διάρκειας περιόδους, με περιορισμένη χρηματοδότηση(κυρίως του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης).Το αρχαιολογικό έργο στην περιοχή αυτή εντατικοποιήθηκε την περίοδο 1995-1999 όταν η ανασκαφική έρευνα και η συντήρηση του αρχαιολογικού χώρου εντάχθηκε στο Β’ ΚΠΣ και χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας. Την περίοδο αυτή ο ανεσκαμμένος χώρος επεκτάθηκε και άρχισε να εκτελείται συστηματική συντήρηση των αρχιτεκτονικών λειψάνων υπό την επίβλεψη της ΙΖ’ Εφορείας ΠΚΑ, της διευθύντριας Μ. Λιλιμπάκη-Ακαμάτη και του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Ι.Μ. Ακαμάτη. Την ίδια περίοδο εκπονήθηκε και η μελέτη ανάδειξης του χώρου, η οποία υλοποιήθηκε την περίοδο 2002-2005 με την ένταξη του έργου της συντήρησης και ανάδειξης του χώρου στο πρόγραμμα της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας του Γ’ ΚΠΣ .

Ο χώρος περιφραχθηκε, δημιουργήθηκαν προσβάσεις για το κοινό και τα ΑΜΕΑ, φυλάκειο, WC, αποθήκη, κιόσκια ανάπαυσης και τα ευαίσθητα λείψανα στεγάστηκαν.