Οι αποκαλυφθείσες αρχαιότητες εντάσσονται σε μεγάλες οικοδομικές νησίδες , που διαχωρίζονται με βασικούς οδικούς άξονες , πλάτους 3 μ και στενότερους δρόμους ,πλάτους 1-1.50 μ, που δίνουν πρόσβαση στις ιδιοκτησίες Στη διαμόρφωση των οικοδομικών νησίδων μπορεί να διακρίνει κανείς την επιρροή του ρυμοτομικού συστήματος μεγάλων πόλεων της Μακεδονίας.

Οι μεγάλοι οδικοί άξονες γωνιάζουν μέσα στους δρόμους, ώστε να ανακόπτουν τη φορά των κατερχόμενων υδάτων. Μικρότεροι οχετοί μεταφέρουν τα ύδατα από τις αυλές και το εσωτερικό των σπιτιών προς τους δρόμους και τις κεντρικές αποχετεύσεις διαμέσου μικρών ανοιγμάτων στους τοίχους ή συνηθέστερα κάτω από το κατώφλι της εισόδου με τη χρήση καλυπτήριων κεραμίδων οροφής λακωνικού τύπου και μικρών λίθινων πλακών. Την ύπαρξη συστήματος υδροδότησης αποδεικνύει η αποκάλυψη πήλινων αγωγών στους δρόμους.

Στις οικοδομικές νησίδες με τα καλύτερα διατηρημένα αρχιτεκτονικά λείψανα αποκαλύφθηκαν ως και 5 σπίτια, με 3-5 χώρους το καθένα. Οι τοίχοι των σπιτιών , πλάτους 0,45-0,50μ. ήταν κτισμένοι με αδρά διαμορφωμένους λίθους χωρίς συνδετικό υλικό ως το ύψος του ενός μέτρου περίπου .Το υπόλοιπο τμήμα τους ήταν πλίνθινο ,όπως πλίνθινοι ήταν και μερικοί εσωτερικοί τοίχοι .Αρκετοί τοίχοι ήταν επιχρισμένοι με λευκά κονιάματα. Όπου η διαμόρφωση του εδάφους το απαιτούσε ,οι τοίχοι ήταν πλατύτεροι, 0,60- 0,80μ, και υπερυψωμένοι, έτσι ώστε να βοηθούν την ανδηρωτή διάταξη του συνόλου της πόλης. Ορισμένοι από αυτούς τους τοίχους έφεραν και αντηρίδες για τη συγκράτηση των πιέσεων των χωμάτων από τα υψηλότερα επίπεδα. Τα δάπεδα των χώρων ήταν συνήθως χωμάτινα αλλά αρκετές φορές ήταν στρωμένα με κομμάτια κεραμιδιών

Η πόλη καταστράφηκε από πυρκαγιά στις αρχές του 1ου αι. πΧ. πιθανότατα από εχθρικές δυνάμεις, που την εποχή αυτή επωφελούμενες από τις διαμάχες των Ρωμαίων, εισχωρούσαν από βορρά και λεηλατούσαν τα μακεδονικά εδάφη. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο στην περιοχή φαίνεται ότι ιδρύθηκε μια εγκατάσταση που θα σχετιζόταν με την οχύρωση της κορυφής του λόφου.