Το Βουχέτιο ήταν το επίνειο στον Αμβρακικό του αποικιακού κράτους των Ηλείων, με πρωτεύουσα την Πανδοσία στην πεδιάδα του Αχέροντα. Στο α΄ μισό του 4ου αι. π.Χ. ο οικισμός επεκτάθηκε. Το 343/2 π.Χ., όταν το αποικιακό κράτος των Ηλείων καταλύθηκε και οι αποικίες παραχωρήθηκαν στους Ηπειρώτες, ο οικισμός βρίσκεται στη μεγαλύτερη ακμή του. Σε αυτή την περίοδο αναφέρεται ο χαρακτηρισμός του Βουχέτιου ως πολιχνίου. Ο οικισμός είναι μία από τις 70 Ηπειρωτικές πόλεις που κατέστρεψαν οι Ρωμαίοι. Η ίδρυση και ο συνοικισμός της Νικόπολης έδωσαν το τελειωτικό πλήγμα στον οικισμό και σιγά-σιγά ερημώθηκε. Ισως στον 9ο αι., ασφαλώς όμως στο 13ο ή 14ο αι. μ.Χ., ξανάζησε μία μικρή πολιτεία και τα ερειπωμένα τείχη της επισκευάσθηκαν και ενισχύθηκαν. Η οχυρωμένη θέση αυτής της περιόδου αναφέρεται ως Κάστρο των Ρωγών.

Στην περιοχή δεν έχουν γίνει ανασκαφές. Από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι και το τέλος Δεκεμβρίου του 1978 έγιναν εργασίες στερέωσης σε διάφορα τμήματα του τείχους της αρχαίας ακρόπολης. Το 1979 έγιναν στερεωτικές εργασίες σε τμήματα του τείχους της αρχαίας ακρόπολης (Βουχέτιο), πάνω στο οποίο έχει κτιστεί το βυζαντινό κάστρο, γνωστό ως Κάστρο των Ρωγών. Το 1980 στερεωτικές εργασίες έγιναν στη βόρεια και στη βορειοδυτική πλευρά της ακρόπολης.