Σπάνια έργα γλυπτικής της μεταβατικής περιόδου μεταξύ μεσοελλαδικής και μυκηναϊκής εποχής αποτελούν οι ανάγλυφες στήλες, που είχαν χρησιμοποιηθεί ως σήματα στον Ταφικό Κύκλο Β των Μυκηνών. Η συγκεκριμένη, που ήταν τοποθετημένη πάνω από τον τάφο Α, είναι συγκολλημένη από τέσσερα τεμάχια και η βάση της από τρία. Τμήματά της ήταν ακόμη σφηνωμένα στη βάση, όταν αποκαλύφθηκε τυχαία το Νοέμβριο του 1951, κατά τις εργασίες αναστήλωσης του Τάφου της Κλυταιμνήστρας. Δεν είναι καλά διατηρημένη και φαίνεται ότι η λάξευσή της δεν ολοκληρώθηκε. Στο ανώτερο μισό της φέρει εγχάρακτη παράσταση λιονταριών και ανθρώπων έναντι ταύρου. Δύο λιοντάρια επιτίθενται σε έναν ορμητικό ταύρο, ενώ μπροστά του ένας άνδρας υψώνει δόρυ και φαίνεται να κτυπάει ένα από τα λιοντάρια. Ένας δεύτερος άνδρας φαίνεται να στρέφεται σε φυγή. Κάτω από τα πόδια των ανδρών υπάρχουν γραμμές, που ίσως σχηματίζουν τοίχο. Επάνω από τις μορφές υπάρχουν δύο εγχάρακτες οριζόντιες, παράλληλες γραμμές και στη δεξιά τους πλευρά ένα εγχάρακτο Χ, του οποίου το άνω τρίγωνο ορίζει την απόσταση μεταξύ τους (0,04 μ.). Η παράσταση είναι πιθανό ότι συμβολίζει την ισχύ και την εξουσία του κυνηγού-άρχοντα, στην εποχή που εμφανίζεται η μυκηναϊκή αριστοκρατία.