Αντιπροσωπευτικό δείγμα των γλυπτών της ελληνοβουδδιστικής τεχνοτροπίας της Γκαντάρα. Στο γλυπτό απεικονίζεται ο Βούδδας να γευματίζει με μοναχούς, σκηνή συνηθισμένη στη βουδδιστική εικονογραφία, η οποία, όμως, αποδίδεται με πολλά ελληνιστικά στοιχεία. Ο Βούδδας παριστάνεται δεξιά, καθισμένος στη χαρακτηριστική του στάση, αλλά ντυμένος με ελληνικό χιτώνα και με κόμμωση που παραπέμπει στην ελληνιστική τέχνη. Οι απεικονίσεις του με ανθρώπινη μορφή σε αυτά τα γλυπτά θεωρείται ότι είναι οι αρχαιότερες. Ελληνιστική ενδυμασία φορούν και οι τέσσερις μορφές στα αριστερά του, ενώ τυπικό ελληνικό στοιχείο αποτελεί το κορινθιακό κιονόκρανο που επιστέφει τον κίονα στην αριστερή πλευρά της παράστασης και τον πεσσό στην αριστερή γωνία. Το γλυπτό έχει καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα και μορφοποιεί τμήμα των μύθων και των δοξασιών της λατρείας του Βούδδα. Ανήκει στη συλλογή έργων του Ν. Χατζηβασιλείου.