Η συγκεκριμένη γυναικεία γιορτινή φορεσιά αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της Θεσσαλίας. Αποτελείται από το πουκάμισο, το σιάμι, την ποδιά, το γιλέκι, τη σεγκούνα. Το πουκάμισο μακρύ, από χοντρό βαμβακερό ύφασμα, με φαρδύ άνθινο κέντημα στον ποδόγυρο είναι το πρώτο ρούχο. Το σιάμι, μανικωτός ριγωτός επενδύτης από μεταξωτό ύφασμα, φοριέται πάνω από το πουκάμισο. Το γιλέκι, αμάνικος επενδύτης απο χοντρό μάλλινο ύφασμα, διακοσμείται με κόκκινο ρέλι και φοριέται πάνω από το σιάμι. Η ποδιά, μάλλινη, μονοκόμματη, διακοσμείται με κεντητά άνθινα μοτίβα και χρωματιστό μάλλινο κρόσι. Ο κεφαλόδεσμος είναι περίτεχνος και αποτελείται από δυο κόκκινα μεταξωτά μαντήλια με μαύρες φούντες στις άκρες. Η πόρπη, τα καρφοβέλονα, τα χρυσά φλουριά συμπληρώνουν τη φορεσιά. Οι παραδοσιακές φορεσιές, γιορτινές, γαμήλιες αλλά και φορεσιές της καθημερινής ζωής, μιλούν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο για τις επιδράσεις που δέχτηκε το ελληνικό ένδυμα και γενικότερα η ελληνική παράδοση από την Ανατολή, τη Δύση και τις Βαλκανικές χώρες. Από την Ήπειρο στην Κρήτη και από τα νησιά του Αιγαίου στη θάλασσα του Ιονίου, η ελληνική φορεσιά είναι ένας διαχρονικός μάρτυρας της ελληνικής καλαισθησίας.