Τέσσερις χάλκινες πόρπες, που έχουν βρεθεί σε τάφους, ως κτερίσματα των νεκρών. Είναι όλες κατασκευασμένες με χύτευση και σφυρηλάτηση και σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση. Έχουν σχήμα λατινικού σταυρού, με την οριζόντια κεραία ευθεία και την κατακόρυφη σε σχήμα δρεπανιού ή τόξου. Η βελόνα είναι στερεωμένη στην οριζόντια κεραία και κουμπώνει στο ευθύ τμήμα της κατακόρυφης. Όλες οι πόρπες έχουν σφαιρίδια στα άκρα της οριζόντιας κεραίας και στην κορυφή της κατακόρυφης και στις κεραίες τους φέρουν εγχάρακτη και εμπίεστη διακόσμηση από κυκλικά ή γραμμικά μοτίβα. Οι πόρπες ήταν εξαρτήματα της ενδυμασίας, που χρησιμοποιούνταν αρχικά από στρατιώτες αλλά αργότερα και από αξιωματούχους, για να συγκρατούν το μανδύα τους στον ώμο. Οι συγκεκριμένες ανήκουν στον τύπο της τοξωτής πόρπης, που τελειοποιήθηκε στον 3ο αι. μ.Χ. και επικράτησε στον 4ο και 5ο αιώνα. Θεωρείται ότι εμφανίσθηκε στην περιοχή του Δούναβη και από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την έκταση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.