Χαρακτηριστικό δείγμα της ζωγραφικής της παλαιοχριστιανικής περιόδου, που διακρίνεται για τη σταδιακή αντικατάσταση της αρχαίας παράδοσης με τα σύμβολα και την ιδεολογία της νέας θρησκείας. Η τοιχογραφία κοσμούσε το εσωτερικό ενός τάφου και είναι κατασκευασμένη με την τεχνική της νωπογραφίας επάνω σε κονίαμα. Χωρίζεται σε δύο τμήματα: το κατώτερο καλύπτεται από φολιδωτό μοτίβο, με ασπρόμαυρες ταινίες επάνω σε βαθύ κόκκινο φόντο. Στο ανώτερο, αψιδωτό μέρος, εικονίζεται η η ιστορία της Σωσάννας, εμπνευσμένη από την Παλαιά Διαθήκη. Πρόκειται για τη μοναδική παράσταση με αυτό το θέμα, που έχει βρεθεί ως σήμερα στον ελληνικό χώρο. Η γυναικεία μορφή παριστάνεται στο κέντρο με υψωμένα τα χέρια, ανάμεσα στους δύο κριτές. Ωστόσο, το θέμα εδώ χρησιμοποιείται αλληγορικά και ερμηνεύεται ως η δήλωση του θριάμβου της Εκκλησίας, την οποία επιβουλεύονται Εθνικοί και Ιουδαίοι.