Τα δύο περικάρπια της Θεσσαλονίκης είναι τα μοναδικά στο είδος τους που σώζονται μέχρι σήμερα. Είναι κατασκευασμένα από χρυσό με χύτευση και σφυρηλάτηση, έχουν σχήμα κόλουρου κώνου και αποτελούνται από δύο κομμάτια, που ενώνονται μεταξύ τους με λεπτές ράβδους, οι οποίες περνούν σε κενά των ελασμάτων. Η εσωτερική τους επιφάνεια είναι χρυσή, ενώ εξωτερικά κάθε περικάρπιο χωρίζεται από κοκκιδωτές χρυσές ταινίες σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, σε είκοσι ορθογώνια πλαίσια, δέκα σε κάθε έλασμα. Τα πλαίσια διακοσμούνται με περίκλειστο σμάλτο, όπου απεικονίζονται πουλιά, ρόδακες και ανθέμια, μοτίβα που εναλλάσσονται θεματικά στην επιφάνεια των ελασμάτων. Η χρυσή περιφέρεια των περικαρπίων κοσμείται από περίτεχνους πλοχμούς, που σχηματίζονται με συρματερή τεχνική. Τα περικάρπια ήταν εξάρτημα της επίσημης αμφίεσης των γυναικών της βυζαντινής αυλής και φαίνεται ότι το συγκεκριμένο ζεύγος, που βρέθηκε μαζί με θησαυρό πολύτιμων κοσμημάτων, ανήκε σε κάποια πλούσια βυζαντινή αρχόντισσα.