Φορητή εικόνα σε ελαφρά κυρτωμένη σανίδα με προετοιμασία σε ύφασμα και γύψο και ζωγραφική με αυγοτέμπερα. Λείπουν μεγάλα κομμάτια από το ξύλο της στη δεξιά και στην αριστερή πλευρά και έχει υποστεί φθορές στη ζωγραφική επιφάνεια. Η ανώτερη απόληξή της είναι καμπύλη και σε αυτή πρέπει να στερεωνόταν πρόσθετο πλαίσιο. Εικονίζεται η Παναγία να κρατεί το Χριστό στο δεξί χέρι, σκύβοντας προς το μέρος του εντονότερα από ό,τι συνήθως. Έχει σμιχτά σπαθωτά φρύδια, αμυγδαλωτά σχιστά μάτια, μακριά γαμψή μύτη και μικρά στενά χείλη. Η έκφραση του προσώπου της είναι μελαγχολική, με κατεβασμένες τις άκρες των χειλιών και σοβαρό, έντονο βλέμμα προς το Χριστό, ενώ η μελαγχολία αυτή επιτείνεται από το μαύρο χρώμα του μαφορίου. Αντίθετα, η περισσότερο χυμώδης μορφή του Χριστού φωτίζεται με το υπόλευκο φόρεμα, που φέρει κόκκινα κοσμήματα. Η απόδοση των μορφών και η επιλογή των χρωμάτων κατατάσσουν το έργο στις τάσεις της υστεροκομνήνειας τέχνης, που διακρίνονται για την καλλιγραφία και το διακοσμητισμό.