Χαρακτηριστικό αγγείο οικιακής χρήσης, που έχει διατηρήσει αναλλοίωτη τη μορφή και τη χρήση του από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το σουρωτήρι είναι τροχήλατο, σώζεται αποσπασματικά και είναι συμπληρωμένο κατά το ήμισυ. Η επιφάνειά του είναι καλυμμένη με απλό επίχρισμα, το σώμα του είναι ημισφαιρικό, με αποστρογγυλεμένη βάση, και είναι όλο διάτρητο. Οι οπές του σχηματίσθηκαν όσο ακόμη ο πηλός ήταν νωπός, από έξω προς τα μέσα, χωρίς κανονική διάταξη. Το χείλος του αγγείου είναι ταινιωτό, με ελαφριά κλίση προς τα μέσα, και η επιφάνειά του διακοσμείται με απλή εγχάρακτη κυματοειδή γραμμή. Σουρωτήρια της βυζαντινής εποχής σώζονται συνήθως αποσπασματικά και, γενικά, είναι σκεύη που σπάνια βρίσκονται σε ανασκαφές, επομένως η τυπολογική τους κατάταξη είναι δύσκολη.