Ανάγλυφη στήλη κλασικής εποχής, που είχε χρησιμοποιηθεί ως σήμα σε γυναικείο τάφο. Είναι σπασμένη λοξά στην ανώτερη πλευρά της, δεν φέρει επιγραφή και εικονίζει στην τμηματικά σωζόμενη ανάγλυφη παράσταση, γυναικεία μορφή, που φοράει χειριδωτό χιτώνα και ιμάτιο. Στο υψωμένο αριστερό της χέρι κρατάει αλάβαστρο (μυροδοχείο) και στο δεξί στρογγυλό αντικείμενο (κουβάρι ή, πιθανότατα, σφαίρα), ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η χλιδή των κοσμημάτων της. Στο ανάγλυφο είναι εμφανής η διάθεση για προοπτική συνίζηση του σώματος με την αναδίπλωση του ιματίου στον αριστερό ώμο. Αντίθετα, οι πλατιές πτυχώσεις στο απόπτυγμα του χιτώνα παραπέμπουν σε αρχαϊκότερες προτιμήσεις. Η στήλη κατασκευάσθηκε από θεσσαλικό εργαστήριο, όπως δείχνουν διάφορες λεπτομέρειες στην τεχνική, και τοποθετείται χρονολογικά στα μέσα του 5ου αι. π.Χ. Τα πρότυπα του εργαστηρίου ανάγονται σε ιωνικά ανάγλυφα της εποχής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ανάγλυφο της κόρης με το περιστέρι στο Palazzo dei Conservatori στη Ρώμη.