Σημαντικό μαρμάρινο ανάγλυφο, το οποίο εκτός από τα στοιχεία που προσφέρει για την τέχνη στην εποχή της πρώτης Τετραρχίας, μάς δίνει πολύτιμες πληροφορίες και για τη διείσδυση κέλτικων λατρευτικών συνηθειών στην Ελλάδα. Παριστάνει την κέλτικη θεά Επόνα, τη θεά της γης και προστάτιδα του ζωικού βασιλείου, η λατρεία της οποίας ήταν πολύ δημοφιλής στις ακριτικές περιοχές της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κατά την ύστερη αρχαιότητα. Στη Θεσσαλονίκη διαδόθηκε στα χρόνια του Γαλερίου, στα τέλη του 3ου αι. μ.Χ. Η γυναικεία μορφή εικονίζεται σε έξεργο ανάγλυφο ένθρονη, κατά μέτωπο, με στεφάνι στο κεφάλι, ντυμένη με χιτώνα και ιμάτιο, το οποίο καλύπτει το πίσω μέρος του κεφαλιού. Δύο ζεύγη αλόγων πλαισιώνουν τη θεά, τα δύο μπροστινά σε έξεργο ανάγλυφο, τα άλλα δύο σε χαμηλό. Οι μορφές των ζώων έχουν καλοχτενισμένη χαίτη και ουρά και χαρακτηρίζονται από δύναμη. Στο πίσω μέρος του ανάγλυφου παρουσιάζονται εγχάρακτα σχηματοποιημένα δένδρα. Η χρήση του τρυπανιού, που εμφανίζεται στις χαίτες των αλόγων, στην κόμμωση της θεάς και στα κυμάτια, που δημιουργούν έντονη φωτοσκίαση, αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της τέχνης την εποχή της Τετραρχίας.