Οι δύο κλίνες αποτελούν σημαντικότατα μνημεία της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής, καθώς κοσμούνται με γραπτές παραστάσεις σε ζωφόρους. Στον ανώτερο πήχυ παριστάνεται υπαίθριο ιερό, με κρίνα, δένδρο, ελάφι και ένα αρχαϊστικό άγαλμα, γύρω από το οποίο αναπαύονται η Αφροδίτη με μια χήνα, ο Διόνυσος, ένας σειλινός με κόκκινα υποδήματα και ασημένιο ρυτό στο χέρι, αλλά και ένας Ηρακλίσκος. Στον κάτω πήχυ απεικονίζονται ανάμεσα σε δύο κρατήρες με ψηλό πόδι ένας γρύπας, ταύροι και γατόπαρδοι. Στον πίνακα μεταξύ των δύο δοκαριών εμφανίζονται τρεις εραλδικές συνθέσεις με πολύχρωμους γρύπες, που είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν ελάφι, ενώ κάτω από τα δοκάρια της κλίνης εμφανίζεται ζωγραφισμένο ένα υποπόδιο. Τέλος, τα πόδια των κλινών φέρουν φυτική διακόσμηση με ερυθρό χρώμα, ενώ οι απογυμνωμένες κυκλικές κοιλότητες δέχονταν γυάλινους φακοειδείς οφθαλμούς, τους οποίους αφαίρεσαν οι αρχαιοκάπηλοι. Η τεχνική που χρησιμοποίησε ο ζωγράφος είναι η ξηρογραφία: πάνω σε αραιό γαιώδες επίχρισμα κάλυψε ενιαία την επιφάνεια του μαρμάρου. Όπως προδίδει ο τρόπος κατασκευής τους, οι κλίνες μιμούνται ξύλινα πρότυπα, ενώ τα πόδια τους κοσμούνται με γλυπτούς έλικες, που παραπέμπουν σε κονόκρανα.