Χαρακτηριστικό γυάλινο αγγείο της ρωμαϊκής περιόδου, που διατηρείται ακέραιο. Πρόκειται για μυροδόχο φιαλίδιο, που βρέθηκε μέσα στην πόλη της Κοζάνης. Διαθέτει βάση τετράγωνη, χωρίς ιδιαίτερη διαμόρφωση, με κυκλική βάθυνση στο κάτω μέρος. Το σώμα του είναι ψηλό και τετράπλευρο, και σχηματίζει ώμο με καμπύλο προφίλ, από όπου ξεπετάγεται ο κωνικός λαιμός με μικρό χείλος. Η τεχνική του φυσητού γυαλιού (πρώτες ύλες: άμμος, σόδα ή τέφρα φυτών, αβεστόλιθος) επινοήθηκε στις αρχές του β΄ μισού του 1ου αι. π.Χ. σε κάποια από τα παραδοσιακά εργαστήρια της ανατολικής Μεσογείου και γρήγορα διαδόθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, καθώς ήταν δυνατή πλέον η παραγωγή φθηνών και μεγάλων ποσοτήτων γυάλινων αγγείων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα, χωρίς να θεωρούνται πλέον είδη πολυτελείας.