Από τα πιο χαρακτηριστικά και σπάνια νομίσματα της ελληνιστικής εποχής είναι ο χρυσός στατήρ του Πύρρου A΄, βασιλιά της Hπείρου, που κόπηκε στο νομισματοκοπείο των Συρακουσών γύρω στο 278 π.Χ. Στον εμπροσθότυπο εικονίζεται η κεφαλή της θεάς Aθηνάς, που κοιτάζει προς τα δεξιά, ενώ στον οπισθότυπο ολόσωμη Nίκη, που κινείται προς τα αριστερά κρατώντας τρόπαιο. Το νόμισμα αντικατοπτρίζει τέλεια την εποχή του και τις συνθήκες κοπής του. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα εικονογραφικό θριαμβικό δίπτυχο, στο οποίο συγκεντρώνονται τρία χαρακτηριστικά: οι παρακαταθήκες του ένδοξου παρελθόντος, που εκφράζονται με την απεικόνιση της Αθηνάς, που υπήρχε και στους στατήρες του Mεγάλου Aλεξάνδρου, οι πρόσφατες επιτυχίες του Πύρρου κατά των Pωμαίων στην Iταλία, που εκφράζονται με τη Nίκη και το τρόπαιο, και, τέλος, η Ήπειρος, τόπος καταγωγής του ηγεμόνα, που αποδίδεται με το στεφάνι από κλαδί βελανιδιάς, το ιερό δένδρο του Δία στη Δωδώνη.