Πρόκειται για το πρωιμότερο γλυπτό μνημείο, που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στις ανασκαφές της Πέλλας. Η στήλη ήταν το σήμα στον τάφο του μικρού Ξάνθου και το μεγαλύτερο μέρος της καταλαμβάνει η ανάγλυφη παράσταση του παιδιού. Ο νεκρός εικονίζεται γυμνός, με χλαμύδα στους ώμους, στραμμένος προς τα αριστερά. Στο δεξί του χέρι κρατάει περιστέρι, στο αριστερό ένα δίσκο, μάλλον παιχνίδι, και στα πόδια του κάθεται ένας σκύλος με ανασηκωμένο το κεφάλι. Η στήλη ήταν βαμμένη με χρώμα, όπως δείχνουν ίχνη που σώζονται ακόμη: κίτρινο και κόκκινο στη μορφή και στα αντικείμενα, γαλάζιο στο φόντο. Η επιγραφή στο κάτω μέρος της αναφέρει το όνομα του νεκρού παιδιού και των γονιών του, Δημητρίου και Αμαδίκης. Πρόκειται για έργο τοπικού τεχνίτη, αλλά με επιδράσεις από τη νησιωτική και ιωνική τέχνη της περιόδου. Λόγω της πρωιμότητάς του και της καλής του διατήρησης, αποτελεί σημαντικό μνημείο για την καλλιτεχνική παραγωγή της Πέλλας, αλλά και για τη γλυπτική της αρχαίας Μακεδονίας, γενικότερα.