Ιδιαίτερη εντύπωση για την ομορφιά και τα χρώματα του προκαλεί το φυτό κρόκος. Το φυτό είναι πολυετές και βολβόριζο. Από το βολβό βγαίνουν τα άνθη του φυτού που έχουν χρώμα μοβ και αποτελούνται από τους στήμονες, τον ύπερο και τα πέταλα. Στο κέντρο των λουλουδιών υπάρχουν οι έξι στήμονες - στίγματα (τρία κίτρινα και τρία κόκκινα). Μεγαλύτερη αξία έχουν τα κόκκινα στίγματα. Η συγκεκριμένη ποικιλία του φυτού ανθοφορεί το φθινόπωρο, περίπου από τις 10 Οκτωβρίου ως τις 15 Νοεμβρίου. Καλλιεργείται σε χωριά νότια της πόλης της Κοζάνης και κυρίως στο ομώνυμο χωριό Κρόκος. Η διεθνής ονομασία του κρόκου είναι "saffron". Πρωτοέφτασε πριν από τρεις αιώνες στην περιοχή της Κοζάνης, όπου και ξεκίνησε η καλλιέργειά του, με το μεγαλύτερο μέρος της στα κροκοχώρια του Δήμου Ελιμείας. Οι θεραπευτικές ιδιότητες του κρόκου είναι γνωστές από την αρχαιότητα, καθώς είναι φυτό τονωτικό, αντιθρομβωτικό, αντιοξειδωτικό και αντικαρκινικό.

Οι παλιότερες παραστάσεις του φυτού εμφανίζονται σε μινωικά ανάκτορα και επαύλεις (τοιχογραφία του ''κροκοσυλλέκτη πίθηκου'' από το ''Σπίτι των τοιχογραφιών'' στην Κνωσό, τοιχογραφίες με άνθη κρόκου και κρίνα στην οικία Γ΄ Τυλίσου, τοιχογραφία από τη Θήρα με γυναίκες που συλλέγουν και προσφέρουν κρόκους σε θεότητα). Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ερμής κάποια μέρα, παίζοντας με το φίλο του, τον Κρόκο, τον χτύπησε κατά λάθος θανάσιμα στο κεφάλι. Τότε τρεις σταγόνες αίμα έπεσαν στο κέντρο του λουλουδιού και έδωσαν τα στίγματα του φυτού που από τότε ονομάστηκε ''κρόκος''.