|
Αρχαίος βιογράφος, λαογράφος, φιλόσοφος και ηθικολόγος. Γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας και ως γόνος μεγάλης και πλούσιας οικογένειας είχε λάβει τα δικαιώματα του Αθηναίου πολίτη. Σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία στην Αθήνα κοντά στον περιπατητικό φιλόσοφο Αμμώνιο. Ταξίδεψε πολύ κατά τη διάρκεια της ζωής του και έζησε πολλά χρόνια στη Ρώμη όπου, μεταξύ άλλων, ανέλαβε την εκπαίδευση του μελλοντικού αυτοκράτορα Αδριανού και απέκτησε αρκετά αξιώματα. Διετέλεσε επιμελητής των Πυθίων για την πατρίδα του και «δια βίου» αρχιερέας στους Δελφούς, από το 95 μ.Χ. έως το θάνατό του. Ήταν πλατωνοπυθαγόρειος φιλόσοφος και συνέγραψε έργα φιλοσοφικά και ιστορικά. Τα πρώτα είναι 83 πραγματείες με τον τίτλο «Ηθικά», που ασχολούνται κυρίως με ηθικά ζητήματα, ενώ τα ιστορικά είναι γνωστά με τον τίτλο «Βίοι Παράλληλοι» και περιλαμβάνουν βιογραφίες Ελλήνων και Ρωμαίων, οι περισσότερες από τις οποίες εξετάζονται και συγκρίνονται ανά δύο, σε 23 ζεύγη. Παρ' όλο που το διδακτικό του ύφος και οι συχνές αναφορές του σε συγγραφείς και εκφραστικά μέσα παλαιότερων περιόδων «βάρυναν» τα έργα του, ο Πλούταρχος, ακόμη και κάτω από το βάρος της ρωμαϊκής ιδεολογίας, της οποίας υπήρξε εκφραστής, κατόρθωσε να μιλήσει για έναν τρόπο ζωής και ένα πνεύμα που ήδη στις μέρες του ήταν παρελθόν. Οι διάλογοί του «φωτίζουν» ζωηρά την ψυχική διάθεση των ανθρώπων και τη στάση του πνεύματος απέναντι στην πατροπαράδοτη θρησκεία, 200 μόλις χρόνια προτού την εγκαταλείψει το επίσημο κράτος.
|
 |
|
