Περίφημος Αθηναίος γλύπτης, από τους πιο σπουδαίους όλου του αρχαίου κόσμου. Ήταν γιος και μαθητής του γλύπτη Κηφισοδότου και είχε δύο γιους, επίσης γλύπτες, τον Κηφισόδοτο και τον Τίμαρχο. Αν και ασχολήθηκε και με την κατασκευή χάλκινων αγαλμάτων, επιδόθηκε ιδιαίτερα στο μάρμαρο, υλικό με το οποίο κατασκεύασε όλα σχεδόν τα έργα του. Εισήγαγε το γυναικείο γυμνό στην γλυπτική, ενώ οι μορφές του χαρακτηρίζονταν από τη λεγόμενη «πραξιτέλεια καμπύλη» (σε σχήμα S). Συνεργαζόταν στενά με το ζωγράφο Νικία, που ζωγράφιζε τα αγάλματά του. Οι γραπτές πηγές αναφέρουν περίπου σαράντα έργα του, τα οποία απεικόνιζαν κυρίως θεούς σε νεανική ηλικία, καθώς και άγριες υπάρξεις όπως οι Σάτυροι, οι οποίοι μεταμορφώνονταν σε όμορφους νέους. Ονομαστά έργα του ήταν η Κνιδία Αφροδίτη, το πρώτο άγαλμα στην ιστορία της τέχνης, που απεικόνισε γυμνή τη θεά και για το οποίο είχε ως μοντέλο την εταίρα Φρύνη, ο χάλκινος Απόλλων Σαυροκτόνος, ο Διόνυσος της Ήλιδας, ο Σάτυρος και ο Έρωτας, δύο από τα αγαπημένα αγάλματα του καλλιτέχνη, ο Αναπαυόμενος Σάτυρος, η Άρτεμις της Βραυρώνας, ο Ερμής της Ολυμπίας, ένα από τα ελάχιστα αυθεντικά έργα του που διατηρήθηκαν έως της μέρες μας. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, πολλά αντίγραφα των έργων του κοσμούσαν ιδιωτικά και δημόσια κτήρια. Από το εργαστήριο του γλύπτη προέρχονται τρεις ανάγλυφες πλάκες από την πρόσοψη βάσης για τα αγάλματα της Λητούς και των παιδιών της από τη Μαντίνεια, καθώς και μία ανάγλυφη βάση στην οδό των Τριπόδων στην Αθήνα.
|
|
|