Κ. Κεκίλιος Μετέλλος
Καζούλης Παύλος
Κάλαμις
Κάλκος Π.
Καλλικράτης (5ος αι. π.Χ.)
Καλλίμαχος
Καλυψώ
Καπαντζής Αχμέτ
Καρούζος Χρήστος (1900-1967)
Κάσσανδρος
Κένταυροι
Κεραμόπουλος Αντώνιος (1870-1959)
Κεσακλής Βασίλειος
Κλεόβουλος Λίνδιος (6ος αι. π.Χ.)
Κονταρής, Φράγγος και Γεώργιος (16ος αι.)
Κόντογλου Φώτης
Κορρές Γεώργιος
Κουγιουμτζόγλου Αθανάσιος
Κουγιουμτζόγλου Παντελής
Κουρεμένος Β.
Κρόνος
Κυβέλη
Κυριαζής (16ος αι.)
Κυριακού Δ.
Κωνσταντίνος Θ' Μονομάχος
  Κωνσταντίνος Μελισσηνός ή Μαλιασηνός (13ος αι.)
Δυνάστης της Δημητριάδας, που υπέγραφε με τον τίτλο Κομνηνός Δούκας Άγγελος Κωνσταντίνος ο Μαλιασηνός. Είχε συγγενικούς δεσμούς με τη βασιλική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης, τους Κομνηνούς, τους Δούκες και τους Βρυεννίους, αφού είχε νυμφευθεί την ανιψιά του Θεοδώρου Κομνηνού Αγγέλου. Η οικογένειά του κατείχε κτήματα στη Δημητριάδα, στο Βόλο και στον Αλμυρό, και ο ίδιος έγινε «τοπάρχης» της Μακρινίτσας, το 1204. Μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Λατίνους, κατέφυγε στην Ήπειρο για οκτώ χρόνια και επέστρεψε μετά την ανακατάληψη της Μαγνησίας από το Μιχαήλ Α΄. Το 1213, με τη βοήθεια του επισκόπου Δημητριάδος ίδρυσε στο Πήλιο τη σταυροπηγιακή μονή της Μακρινίτισσας. Οι Μαλιασηνοί υπήρξαν πιστοί υπήκοοι της αυτοκρατορίας της Θεσσαλονίκης και ανταμείφθηκαν γι' αυτό πλουσιοπάροχα. Το 1246, η σύζυγος του αυτοκράτορα Θεοδώρου δώρισε στον Κωνσταντίνο τη μονή Ιλαρίωνος, κοντά στον Αλμυρό, δωρεά που επικυρώθηκε από το Μιχαήλ Β΄ της Ηπείρου, το 1246. Ο Κωνσταντίνος υπηρέτησε το Μιχαήλ Β΄ ως απεσταλμένος προς τον Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη για την υπογραφή ανακωχής, όταν ο τελευταίος εκστράτευσε στη Μακεδονία, το 1251.