|
Ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, νομοθέτης και ποιητής, τύραννος της Λίνδου για σαράντα χρόνια. Γεννήθηκε στη Λίνδο και ήταν γιος του Ευαγόρα, σύγχρονος του Περιάνδρου, του Πιττακού και του Σόλωνα, στον οποίο πρόσφερε άσυλο στα χρόνια, που τύραννος στην Αθήνα ήταν ο Πεισίστρατος. Ως τύραννος της Λίνδου σηματοδότησε το πέρασμα της εξουσίας από τη βασιλεία και το αριστοκρατικό πολίτευμα στη δημοκρατία, αφού στην εποχή του το πολίτευμα της Λίνδου απέκτησε φιλελεύθερες και δημοκρατικές βάσεις. Με το όνομά του συνδέεται η ανακαίνιση του ιερού της Λινδίας Αθηνάς στην ακρόπολη και πιθανώς η κατασκευή του υδραγωγείου στην πόλη. Στα χρόνια του η λινδική κυριαρχία επεκτάθηκε στην απέναντι ακτή της Λυκίας και αναφέρεται ότι από εκεί ο ίδιος ανέθεσε οκτώ ασπίδες με χρυσό στεφάνι στη Λινδία Αθηνά. Του αποδίδονται ποιήματα (άσματα και γρίφοι) και πολλές νουθεσίες, όπως «μέτρον άριστον», «βία μηδέν πράττειν» και «τέκνα παιδεύειν». Στην ύστερη αρχαιότητα το όνομά του έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης. Στη Ρώμη σώζονται αντίγραφα αγαλμάτων του, ενώ απεικονίζεται και σε ψηφιδωτό δάπεδο του 2ου αι. μ.Χ. στην Κολωνία.
|
 |
|
