Ικτίνος (5ος αι. π.Χ.)
Ιμάρι
Ιππίας (τέλη 5ου αι. π.Χ.)
Ιπποδάμεια
Ιπποκράτης (460-περ. 380 π.Χ.)
Ίσις
Ιωακείμ
Ιωάννης Άγγελος Κομνηνός Δούκας
Ιωάννης Ούρεσης Άγγελος Κομνηνός Δούκας ο Παλαιολόγος
Ιωάννης Στρατηγόπουλος
Ιωάννης Τσιμισκής
Ιωάννης (17ος αι.)
Ιωαννίκιος
  Ιωάσαφ
Όσιος της εκκλησίας, το κοσμικό όνομα του οποίου ήταν Ιωάννης Ούρεσης Άγγελος Κομνηνός Δούκας ο Παλαιολόγος. Ήταν γιος του Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου, Σέρβου ηγεμόνα της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, με έδρα τα Τρίκαλα, και της Θωμαΐδος, κόρης του δεσπότη της Ηπείρου, Ιωάννη Β΄ Ορσίνη. Υπήρξε ο τελευταίος γόνος της ένδοξης σερβικής οικογένειας των Νεμανιδών (Nemanija). Το 1370, διαδέχθηκε τον πατέρα του, o οποίος τον είχε αναγορεύσει συμβασιλέα το 1359/60, όταν είχε ηλικία μόλις 10 ετών. Γνωρίσθηκε με τον Αθανάσιο το Μετεωρίτη και το 1373, αφού παρέδωσε την εξουσία στον Αλέξιο Άγγελο Φιλανθρωπηνό, τερματίζοντας έτσι τη σερβοκρατία στη Θεσσαλία, εγκαταστάθηκε στο Μεγάλο Μετέωρο, όπου σε ηλικία 22 ετών έγινε μοναχός και έλαβε το όνομα Ιωάσαφ. Ο Αθανάσιος, όσο ζούσε ακόμη, τον όρισε διάδοχό του. Θεωρείται ο δεύτερος κτήτορας της μονής Μεγάλου Μετεώρου, προσέδωσε μεγάλο κύρος σε αυτή και εφάρμοσε φιλόδοξο οικοδομικό πρόγραμμα, το οποίο πραγματοποίησε χάρη στη συγκέντρωση μεγάλων δωρεών. Ανάμεσα στους χορηγούς συγκαταλέγεται και η αδελφή του, Μαρία Παλαιολογίνα, σύζυγος του δεσπότη των Ιωαννίνων, Θωμά Πρελιούμποβιτς. Στην οικοδομική δραστηριότητα της εποχής του εντάσσεται και η ανέγερση, το 1387/8, του καθολικού (ιερό βήμα του σημερινού καθολικού).
Ιωάσαφ και Μάξιμος (16ος αι.)