Δαίδαλος
Δάκαρης Σωτήρης
Δαμιανός ο Νέος (16ος αι.)
Δανιήλ (γ΄ τέταρτο 17ου αι.)
  Δαπόντε Καισάριος (1714-1784)
Λόγιος και ποιητής της περιόδου της τουρκοκρατίας. Γεννήθηκε στη Σκόπελο, όπου ο πατέρας του Στέφανος υπηρετούσε ως δάσκαλος και ως πρόξενος της Αγγλίας, μέχρι το 1739. Ονομαζόταν Κωνσταντίνος και ήταν ένα από δεκαπέντε παιδιά που απέκτησε ο Στέφανος, για τη μόρφωση των οποίων ίδρυσε σχολείο, που σώζεται μέχρι σήμερα, δίπλα στο ναό του Αγίου Νικολάου των Κήπων. Αφού έλαβε την εγκύκλιο παιδεία από τον πατέρα του, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, το 1730, και στη συνέχεια στο Βουκουρέστι, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Το 1741 ακολούθησε τον Κωνσταντίνο Μαυροκορδάτο στη Μολδαβία ως δεύτερος γραμματέας του. Εκεί απέκτησε σημαντική περιουσία αλλά κατηγορήθηκε από τους εχθρούς του, με αποτέλεσμα να φυλακισθεί από το 1747 έως το 1749. Το 1753, καταπονημένος από την περιπέτειά του, αποσύρθηκε σε μοναστήρι του νησιού των Σποράδων Πιπέρι και έγινε μοναχός με το όνομα Καισάριος. Το 1757 πήγε στη μονή Ξηροποτάμου, όπου ανέλαβε την αποστολή συλλογής χρημάτων στις παραδουνάβιες ηγεμονίες για την ανακαίνισή της. Επέστρεψε στη μονή το 1765 και έζησε εκεί μέχρι το θάνατό του. Ήταν πολυγραφότατος και συνέγραψε έργα θρησκευτικού περιεχομένου, ύμνους, λόγους και ιστορικά κείμενα, που αποτελούν σημαντική πηγή για την περίοδο αυτή. Η οικογένεια Δαπόντε συνδέεται με τη μονή Ευαγγελισμού της Σκοπέλου, η οποία και σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία των απογόνων της. Μάλιστα, σε επιγραφές της μονής, ο Στέφανος και ο Κωνσταντίνος Δαπόντε αναφέρονται ως αφιερωτές διαφόρων δωρεών.
Δευκαλίωνας
Δήλος
Δήμητρα
Δημόκριτος
Δημοσθένης
Διαγορίδες (5ος αι. π.Χ.)
Δίας
Δίας Βελχανός
Διόδωρος ο Σικελιώτης
Διοκλητιανός
Διόνυσος
Διόσκουροι
Δισκοβόλος του Μύρωνα
Διώνη
Δομιτιανός
Δρόσης Λάζαρος