Ιστορικός από το Αγύριο της Σικελίας, γνωστός για το έργο του «Βιβλιοθήκη Ιστορική?, μια παγκόσμια ιστορία η οποία περιλάμβανε, εκτός από την ιστορία του ελληνικού κόσμου, την ιστορία των Ρωμαίων και άλλων λαών, ιδίως της Ανατολής, από τους μυθικούς χρόνους μέχρι το 60/59 π.Χ. Από τα σαράντα βιβλία, στα οποία χωριζόταν το έργο αυτό, τα εικοσιπέντε σώζονται ακέραια, αλλά τα υπόλοιπα είναι αποσπασματικά.
Ειδικότερα, τα βιβλία 1-3 διηγούνται τους μύθους και την ιστορία βαρβαρικών λαών, όπως οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Ινδοί, οι Σκύθες, οι Άραβες, οι Αιθίοπες, οι Αμαζόνες, οι κάτοικοι της Ατλαντίδας κ.ά. Τα βιβλία 4-6 αναφέρονται στους θεούς και στη μυθική προϊστορία των Ελλήνων μέχρι τον Τρωικό πόλεμο. Τα βιβλία 7-17 περιλαμβάνουν τα γεγονότα μετά τον Τρωικό πόλεμο ως τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ τα βιβλία 18-40 αναφέρονται στην περίοδο ως το 60/59 π.Χ. Ο Διόδωρος επισκέφθηκε ορισμένα από τα μέρη, των οποίων αφηγήθηκε την ιστορία, κατά τη συνήθεια των αρχαίων ιστορικών. Η ιστορική του μέθοδος δεν είναι πάντα αξιόπιστη, γιατί χρησιμοποίησε χωρίς κριτικό πνεύμα πολλές και ποικίλες πηγές, τις οποίες όμως σπάνια αναφέρει. Παρόλα τα μειονεκτήματά του, αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών, αφού δεν έχουμε στη διάθεσή μας το πρωτογενές υλικό, από το οποίο άντλησε τις πληροφορίες.
|
 |
|
