Αγαμέμνων
Αγαμήδης
Αγέας
Αγία Ειρήνη Κέας
Αγία Παρασκευή
Άγιος Δημήτριος
Άγιος Θεωνάς
Αγλαοφών ο νεότερος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.).
Αγοράκριτος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Άδης
Αδριανός
Αδριανός, Πόπλιος Αίλιος (Hadrianus, Publius Aelius, 76-138 μ.Χ.)
αέτωμα
Αθανασάκης Αλέξης
Αθανάσιος ο Μετεωρίτης (1303-1382)
Αθάνατοι
Αθηνά
Αθλοθέτες
Αιακός
Αιανός
Αισχύλος
Αλεξάνδρεια
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας (356-323 π.Χ.)
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Αλέξιος Στρατηγόπουλος
Αλίφηρος
Αλκαμένης (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Αλκιβιάδης
Αλκμεωνίδες ή Αλκμαιωνίδες
Αλφειός
Αμαζόνες
Αμάλθεια
Αμπατζής Νικόλαος
Αμφιάραος
Αμφικτυονία
Ανδρίσκος
Ανδρόνικος Μανώλης
Αντήνωρ (β΄ μισό 6ου αι. π.Χ.)
Αντίνοος (110-130 μ.Χ.)
Αντιόπη
Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής
Αντωνίνος ο Ευσεβής
Αντώνιος
Αντώνιος ιερεύς και Νικόλαος
  Αντώνιος (Καντακουζηνός, 14ος-15ος αι.)
Αρχιμανδρίτης, πρώτος κτήτορας της μονής Αγίου Στεφάνου και πιθανότατα ηγούμενός της κατά το α΄ μισό του 15ου αιώνα. Κατά την άποψη ορισμένων ερευνητών, ήταν γιος του Σέρβου δεσπότη της Ηπείρου, Νικηφόρου Β΄, και γόνος της μεγάλης βυζαντινής οικογένειας των Καντακουζηνών, σύμφωνα, όμως, με άλλη εκδοχή, το επώνυμο Καντακουζηνός δεν πρέπει να του αποδίδεται με βεβαιότητα, εφ' όσον οι πρώτες μαρτυρίες του ανάγονται σε πολύ μεταγενέστερους χρόνους και συγκεκριμένα στο 18ο αιώνα. Επί πλέον, σύμφωνα με τον Δ. Σοφιανό, η σύγχυση του ονόματος που πολλές φορές συνδέει τον κτήτορα με το βυζαντινό αυτοκράτορα, οφείλεται στην τάση και στη ρομαντική διάθεση των μοναχών να θεωρούν κτήτορες των μοναστηριών τους παλαιούς βασιλείς και αυτοκράτορες.
Απελλής
Απόλλων
Απόλλων Μαλεάτης
Απόστολος Παύλος
Αρβανιτόπουλος, Απόστολος (1874-1942)
Άρης
Αριάδνη
Αριστοτέλης
Αριστοφάνης
Αρίων
Άρτεμις
Αρχέλαος
Αρχίλοχος
Ασκληπιός
Αταλάντη
Ατρέας
Αφαία
Αφροδίτη
Αχιλλέας
Αψαράδες, Νεκτάριος και Θεοφάνης (16ος αι.)