Αγαμέμνων
Αγαμήδης
Αγέας
Αγία Ειρήνη Κέας
Αγία Παρασκευή
Άγιος Δημήτριος
Άγιος Θεωνάς
Αγλαοφών ο νεότερος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.).
Αγοράκριτος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Άδης
Αδριανός
Αδριανός, Πόπλιος Αίλιος (Hadrianus, Publius Aelius, 76-138 μ.Χ.)
αέτωμα
Αθανασάκης Αλέξης
Αθανάσιος ο Μετεωρίτης (1303-1382)
Αθάνατοι
Αθηνά
Αθλοθέτες
Αιακός
Αιανός
Αισχύλος
Αλεξάνδρεια
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας (356-323 π.Χ.)
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Αλέξιος Στρατηγόπουλος
Αλίφηρος
Αλκαμένης (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Αλκιβιάδης
Αλκμεωνίδες ή Αλκμαιωνίδες
Αλφειός
Αμαζόνες
Αμάλθεια
Αμπατζής Νικόλαος
Αμφιάραος
Αμφικτυονία
Ανδρίσκος
Ανδρόνικος Μανώλης
Αντήνωρ (β΄ μισό 6ου αι. π.Χ.)
Αντίνοος (110-130 μ.Χ.)
Αντιόπη
Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής
Αντωνίνος ο Ευσεβής
Αντώνιος
Αντώνιος ιερεύς και Νικόλαος
Αντώνιος (Καντακουζηνός, 14ος-15ος αι.)
Απελλής
Απόλλων
Απόλλων Μαλεάτης
Απόστολος Παύλος
Αρβανιτόπουλος, Απόστολος (1874-1942)
Άρης
Αριάδνη
Αριστοτέλης
Αριστοφάνης
Αρίων
Άρτεμις
Αρχέλαος
Αρχίλοχος
Ασκληπιός
Αταλάντη
Ατρέας
Αφαία
Αφροδίτη
Αχιλλέας
  Αψαράδες, Νεκτάριος και Θεοφάνης (16ος αι.)
Αδελφοί ιερομόναχοι, ιδρυτές της μονής Βαρλαάμ στα Μετέωρα. Κατάγονταν από παλαιά και επιφανή οικογένεια των Ιωαννίνων με μεγάλη χρηματική και κτηματική περιουσία, της οποίας τα μέλη -οι γονείς και οι τρεις αδελφές τους- ήταν επίσης μοναχοί. Το 1495, σε πολύ νεαρή ηλικία, ο Νεκτάριος και ο Θεοφάνης έλαβαν το μοναχικό τους σχήμα από το γέροντά τους Σάββα, κοντά στον οποίο παρέμειναν, στο νησί των Ιωαννίνων, μέχρι το θάνατό του, το 1505. Το ίδιο έτος εγκαταστάθηκαν στο Άγιον Όρος, ως μοναχοί της μονής Διονυσίου. Λίγα χρόνια αργότερα, επέστρεψαν στο νησί των Ιωαννίνων, όπου το 1506/7 ανήγειραν τη μονή Προδρόμου και κοντά σε αυτή μοναστικό ησυχαστήριο για τους γονείς και τις αδελφές τους. Συνεχείς επεμβάσεις, όμως, της εκκλησιαστικής και πολιτικής εξουσίας τούς ανάγκασαν να εγκαταλείψουν οριστικά τα Ιωάννινα και να καταλήξουν στους βράχους των Μετεώρων, το 1510/1. Αρχικά τους παραχωρήθηκε ο στύλος του Προδρόμου, όπου παρέμειναν για μια επταετία, και το 1517/8 εγκαταστάθηκαν οριστικά στο βράχο του Βαρλαάμ, όπου ανέπτυξαν ιδιαίτερη οικοδομική δραστηριότητα. Έκτισαν το καθολικό της μονής, το 1541/2, όπως μαρτυρούν οι σχετικές επιγραφές, τον πύργο βριζονίου, το νοσοκομείο-γηροκομείο και το παρεκκλήσιο των Τριών Ιεραρχών (τουλάχιστον στην προηγούμενη της σημερινής οικοδομικής του φάσης). Ο Θεοφάνης πέθανε το 1544, αμέσως μετά την αποπεράτωση του καθολικού, ενώ ο Νεκτάριος έζησε μέχρι περίπου το 1550.