Αγαμέμνων
Αγαμήδης
Αγέας
Αγία Ειρήνη Κέας
Αγία Παρασκευή
Άγιος Δημήτριος
Άγιος Θεωνάς
Αγλαοφών ο νεότερος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.).
Αγοράκριτος (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Άδης
Αδριανός
Αδριανός, Πόπλιος Αίλιος (Hadrianus, Publius Aelius, 76-138 μ.Χ.)
αέτωμα
Αθανασάκης Αλέξης
Αθανάσιος ο Μετεωρίτης (1303-1382)
Αθάνατοι
Αθηνά
Αθλοθέτες
Αιακός
Αιανός
Αισχύλος
Αλεξάνδρεια
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας (356-323 π.Χ.)
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Αλέξιος Στρατηγόπουλος
Αλίφηρος
Αλκαμένης (β΄ μισό 5ου αι. π.Χ.)
Αλκιβιάδης
Αλκμεωνίδες ή Αλκμαιωνίδες
Αλφειός
Αμαζόνες
Αμάλθεια
Αμπατζής Νικόλαος
Αμφιάραος
Αμφικτυονία
Ανδρίσκος
Ανδρόνικος Μανώλης
Αντήνωρ (β΄ μισό 6ου αι. π.Χ.)
  Αντίνοος (110-130 μ.Χ.)
Νέος, που διέθετε ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και ήταν ευνοούμενος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού. Γεννήθηκε στην Κλαυδιούπολη της Βιθυνίας και καταγόταν από ποιμενική οικογένεια. Το 128 μ.Χ., όταν ο Αδριανός επισκέφθηκε τη Βιθυνία, τον προσέλαβε στην ακολουθία του. Δύο χρόνια αργότερα, με τη θέλησή του έπεσε και πνίγηκε στο Νείλο, επειδή οι Αιγύπτιοι μάντεις είχαν προβλέψει ότι ο αυτοκράτορας θα πέθαινε, εκτός αν κάποιος αφοσιωμένος φίλος του έδινε τη ζωή του στους θεούς. Με διαταγή του Αδριανού αποδόθηκαν θεϊκές τιμές στο νεκρό, ιδρύθηκαν ναοί και βωμοί στη μνήμη του, και στην περιοχή όπου πνίγηκε ιδρύθηκε η Αντινοόπολις. Σε πολλές πόλεις της αυτοκρατορίας στήθηκαν αγάλματά του και προς τιμήν του θεσπίστηκαν αγώνες, τα Αντινόεια, που τελούνταν στη Μαντινεία, στην Αθήνα, στο Άργος και αλλού. Η λατρεία του διαδόθηκε από την Αίγυπτο μέχρι τη Γαλατία και διατηρήθηκε μέχρι τον 5ο αιώνα.
Αντιόπη
Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής
Αντωνίνος ο Ευσεβής
Αντώνιος
Αντώνιος ιερεύς και Νικόλαος
Αντώνιος (Καντακουζηνός, 14ος-15ος αι.)
Απελλής
Απόλλων
Απόλλων Μαλεάτης
Απόστολος Παύλος
Αρβανιτόπουλος, Απόστολος (1874-1942)
Άρης
Αριάδνη
Αριστοτέλης
Αριστοφάνης
Αρίων
Άρτεμις
Αρχέλαος
Αρχίλοχος
Ασκληπιός
Αταλάντη
Ατρέας
Αφαία
Αφροδίτη
Αχιλλέας
Αψαράδες, Νεκτάριος και Θεοφάνης (16ος αι.)