Σύμφωνα με τη βοιωτική παράδοση η Αταλάντη ήταν κόρη του Σχοινέα, ενώ στους αρκαδικούς μύθους ήταν κόρη του Ιάσιου ή του Μαινάλου. ΄Όταν γεννήθηκε η Αταλάντη, ο πατέρας της, που ήθελε να αποκτήσει γιο, άφησε αυτήν στα βουνά, όπου γαλουχήθηκε από μία αρκούδα και ανατράφηκε από κυνηγούς. Όταν μεγάλωσε η γενναία και δυνατή Αταλάντη διακρίθηκε ως κυνηγός και ανήκε στην ακολουθία της Άρτεμις. Η Αταλάντη έλαβε μέρος στο κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου, τον οποίο πρώτη αυτή πλήγωσε και για αυτό το λόγο πήρε από το Μελέαγρο* το τομάρι του θηρίου, ως αναγνώριση της αξίας της. Επίσης, νίκησε τον Πηλέα στους αγώνες που έγιναν στην Ιωλκό προς τιμήν του νεκρού βασιλιά Πελία, και σκότωσε με το τόξο της τους Κενταύρους Υλαίο και Φοίκο, που προσπάθησαν να την βιάσουν. Φαίνεται λοιπόν πως η επιδόσεις της Αταλάντης ήταν εξαιρετικές και μπορούσε να αντιμετωπίσει ακόμη και άντρες. Η Αταλάντη ήταν ταυτόχρονα και ταχύτατη δρομέας και είχε ορίσει ότι θα παντρευόταν όποιον θα την ξεπερνούσε στο τρέξιμο, κάθε έναν όμως που θα νικούσε θα τον σκότωνε. Ο μοναδικός που κατόρθωσε να τη νικήσει ήταν ο Βοιωτός ήρωας Ιππομένης. Εκείνος, σύμφωνα με την συμβουλή της Αφροδίτης, έριξε κατά τη διάρκεια του αγώνα στο δρόμο τρία χρυσά μήλα, τα οποία θεωρούνταν τα κατεξοχήν ερωτικά φρούτα της αρχαιότητας. Μέχρι να μαζέψει η Αταλάντη τα μήλα, ο Ιππομένης τη νίκησε και έτσι την παντρεύτηκε.
|
|
|