Ρωμαίος αυτοκράτορας, γνωστός για τη φιλελληνική του δράση. Γεννήθηκε στην Ισπανία και, όταν σε μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα του, ο Τραϊανός, που τότε ήταν διοικητής λεγεώνας εκεί, ανέλαβε την κηδεμονία του. Έλαβε στρατιωτική και διοικητική μόρφωση, έμαθε ελληνικά και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και τις καλές τέχνες. Ανέλαβε πολιτικά και στρατιωτικά αξιώματα, ιδιαίτερα μετά την αναγόρευση του Τραϊανού σε αυτοκράτορα, και τον διαδέχθηκε στο θρόνο, το 117 μ.Χ. Ως αυτοκράτορας οριστικοποίησε τα σύνορα του κράτους αποφεύγοντας τους πολέμους, ενώ φρόντισε για την καλή διοίκησή του, κωδικοποιώντας τη νομοθεσία. Ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές, ευεργέτησε πολλές πόλεις και ίδρυσε αρκετές με το όνομά του. Είχε ιδιαίτερη αγάπη στην Αθήνα, την οποία επισκέφθηκε τρεις φορές. Εξελέγη επώνυμος άρχοντας το 112 μ.Χ., μυήθηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια και έγινε πρόεδρος στα Μεγάλα Διονύσια. Κόσμησε την πόλη με πολλά οικοδομήματα, το ναό του Ολυμπίου Διός, τη βιβλιοθήκη, το γυμνάσιο, το ναό της Ήρας και το υδραγωγείο, μάλιστα, με την Πύλη του Αδριανού χώρισε το δικό του τμήμα της πόλης από την παλαιά πόλη του Θησέα. Ντυνόταν σαν Αθηναίος πολίτης, το ανάκτορό του πλαισιωνόταν από κτίσματα με ελληνικά ονόματα και στη Ρώμη ίδρυσε το Αθήναιον, σχολή για τη διδασκαλία ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας. Οι Αθηναίοι θέσπισαν προς τιμήν του την Αδριανίδα φυλή και έστησαν το άγαλμά του μαζί με τα αγάλματα των επωνύμων ηρώων της πόλης.
|
|
|